Lars-Petter's turtips (Episode 2, Sesong 1)

Bolleberget

Om ditte e finever, kan no diskuterast, men ej følte mej pressa av en utålmodig Elise Ringstad.    ;)

I dag ska ej ta dokke med på Bolleberget, som e høgste punkt på heimsida av garden vår.

Det e egentlig ikkje nokken fast sti opp, so de kan bli ganske ulendt terreng og vanskelig å komme opp. Men e du smart, kan du følge høyspentmastene et stykke av veien. Det spara dej for mykje skog, og du får en meir behagelig tur.


På vei opp, får du også sjå litt av Storfjorden.
Dessverre e det ingen jente der no, fordi det e ferie. (Haha)      =)



Når du he følgt høyspentlinjene til et vatn, e det på tide å vende nasa enda lenger oppover. 
Då e det siste stigninga til Bolleberget so gjeld. Derifrå kan du sjå tilbake til Dyrkorn og ned i Vaksvika. 

Ej tenkte det sku gå greit, men halveis opp kom det sigande ei tjukk tåke, og for mi eiga sikkerhet trakk ej mej tebake ned til vatnet. 



Tåka skakje du kødde med! 
Iallefall ikkje med diverse stup/fjellklippe rundt dej....

So då va de berre å begynne på nedatturen....

Du kan selvfølgelig slå følge med høyspentlinjene igjen, men vil du ha en liten vri, kan du følge meandersvingane til ei lita elv.


(Dessverre Øystein; ingen kroksjøa....)

Ej hoppa soklart lett over den pingleelva, men det va artig å sjå 
at dei med litt mindre beinlengde også hadde funne sej 
et alternativ til å krysse den.



Etter å ha fulgt den elva ei stund, ser du et gjerde. Det skreva du over, og fortsette bortover en traktorvei.

Og vips:
Hjem, kjære hjem!

Som vanlig, e de ikkje den nærmaste familien som møte opp for å ta mej imot, men det funka...


Oppsummering:

Dersom du ikkje e kjent her, kan det fort bli et strev å komme sej opp, fordi det e betydelig verre å gå her, enn på Kroketevatnet. 

Det gjekk ikkje heilt som planlagt i dag, men ej trøsta mej med at det
ikkje e nokken skam å snu   :)



Lars-Petter gir terningkast: 4